رنگین کمون زندگی ما آرنیکا

عسلکم! دردونه من! دختر یکی یکدونه ناز من ! 15 ماهگیت مبارک خوشگلکم بالاخره دندونای کرسی دراومد و دخترم کمی راحت شد جمع مرواریدات به 11 رسید تقریبا یک هفته ای هست که میتونی راحتتر بخوابی و مهمتر اینکه اشتهات خداروشکر بهتر شده و کمتر برای غذاخوردن بدقلقی می کنی البته دیشب چنذتا عطسه کردی منم از ترسم سریع بهت دیفن هیدرامین دادم تورو خداااااااا سرما نخور آخه تو این گرما مامانی کی سرما میخوره تازه داشتیم یه نفسی تازه می کردیم از کارای جدید خانومی بگم به یه سری وسایلت خیلی علاقه نشون میدی و دوست نداری از خودت دورشون کنی مثلا چندتا عروسکاتو خیلی دوست داری هرجا بری از خودت دورشون نمی کنی حتی وقتی می خوایم بریم حموم سفففففت تو دستت نگ...

عشق کوچک من! بالاخره مامان شاهد قدمهای مستقل تو شد هورااااااااااااااااا عزیز دل مامان! نور چشمم! آرنیکای من! بالاخره روز 93/1/29 روز تولد حوریه جونی درست زمانیکه 1 سال و 2 ماه و 24 روزه بودی تونستی با پاهای کوچولوت اولین قدمهای لرزان و سست رو به تنهایی برداری مبارکت باشه رنگین کمون زندگی ما.. مامانی نمی دونی چه قدر منتظر دیدن همچین لحظه ای بودم  یادش بخیر وقتی 5 ماهه بودی دوست داشتی بشینی و نمی تونستی باید دورتا دورت رو بالشت میذاشتیم تا بتونی چند دقیقه بشینی ولی حالا میبینم دخترم داره بزرگ میشه و خودش میتونه قدم برداره ممنونم خدای من که میتونم شاهد بزرگ شدن دخترم باشم ... قدمهایت استوار خورشیدکم و راه زندگیت همیشه هموا...